لطف ائله ایچ باده بیرقوری
ای که دایم به خویش مغروری!
هی دئمه پوللویام،پولوم چوخدور
گرتوراعشق نیست معذوری !
ابچمیشم آلتی کاسا ودکادان
روکه تومست آب انگوری !
بیراؤپؤش بیرقوجاق ویاسدیق دیر
عاشقان رادوای رنجوری !
حافظاگئت جناب ساقی دن
ساغرمی طلب که مخموری !!
یار یولونداگئتدی تومّان نیزهم !
دل فدای او شد و جان نیز هم !
هی سوروشما:«ائو واری؟ماشین واری»؟
یار ما این دارد وآن نیز هم !
اؤ آجی شیرین بوراخدی فرهادی !
عهد را بشکست و پیمان نیز هم !
بیر شاپالاق وورموشام بیر قاضیه !
گفته خواهد شد به دستان نیز هم !
غم یئمه،زندانی چَک،چِک اوغروسو !
بگذرد ایام هجران نیز هم !
ایسته ییرسن شادلیغی اوغرو یاشا
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم !
یول تاپار ایرانی اوغرو هر یئره !
بلکه بر گردون گردان نیز هم !
قورخمارام مست ائیله مکدن مِی گتیر !
بلکه از یرغوی دیوان نیز هم !
«خواجه حافظ » میز دالیندا رشوه ییر !
و «آصف ملک سلیمان »نیز هم !
-----------------------------------------------------------------------------------
یرغو (واژه ترکی/مغولی )به مغولی به معنی : عدلیه واستنطاق و مرافعه.//درشعر حافظ :قاضی ،داور.
حاجی رجب از جمله ی دزدان وطن دیر
بیرگون قاچاجاق خارجه مهمان وطن دیر!
چوخ کوهنه وچوخ ییرتیق و بسیار جیریلمیش!
دقّت ائله سَن خشتک تنبان وطن دیر!
قورخما یازیلار آدینی اونون دفترَه خائن!
با اینکه فلان شخص به قربان وطن دیر!
ائششک آدامی سایما کی قانمازلاری سئومَم
چون ائششک آدام مایه ی خسران وطن دیر!
بومملکته موز کیمی وارد ائله انسان
چون بئینی بوش و یول کسن انسان وطن دیر!
شادان دی وچوخ خوشلوغا باتمیش خبرسیز
فهمیده آدام زاروپریشان وطن دیر!
وجدان سیز آدام،رشوه آلان، اگری،یالانچی!
اود تک گویَه ریب،سبز به هریان وطن دیر!
باخ گور قاریشیب هر زادیمیز بیربیره قارداش
قیزلارکیشی تک،قیزکیمی اوغلان وطن دیر!
هئچ پوخ یئیه بیلمز کوپک آمریکا اگرچه
تحریم لری موجب بحران وطن دیر
بده ای دولت از این اختلاسات
یازیق اؤیرَتمَنه،بیر آز دبیره !
به این اقشار مظلوم و گرفتار
«تومَن»وئر ایسته میرلر«پوند»و«لیره»!
همه هستند در بند گرانی
بوتون اینسانلارا غم اولدو چیره !
مده از وعده های آنچنانی
عمل ائیله،ائشیت،دای اولما خیره !
بگواز«بیست وسی» :آقامعلم
بتر محتاج اولوب نان و پنیره
یالان سؤز وئرمه آزدیرما بوخلقی !
ساوادسیز باشلارا یاخدیرما شیره
ای دائِماً در «یان»ِ ما؛همکار بی وجدانِ ما
قاچ گئت بیزه ساری نَیا،چون ییرتیلیب تنبانِ ما !!
ای چشمهایت چون پیشی؛سیندیرمیسان بیزدن دیشی !
آخر نه دن ائششک کیشی؛سن تشنه سن بر قانِ ما ؟!
گفتی:«برس بر دادِ ما؛عرشه چاتیب فریادِ ما
هی قیشقیریر آروادِ ما؛زیرا سینیب قالخانِ ما»!!
قاش خودش برداشته؛خودرا«قادین»پنداشته !
چؤ دوشدو:«پستان کاشته؛آرواد اولوب؛اوغلانِ ما»!
زاهد سنی گؤردوم دونَن؛من در قوجاقِ؛«نسترن»!
بو ایشلری گَل گؤرمه سَن؛بادَه گئدر ایمانِ ما !
آیران ایچینده وارمگس،این را مگو با هیچ کس
افتاده سوسکی چون عدس،یاخشی پیشیب در نانِ ما !
بیزلر یالانچی،اَیری اَل،مؤمن وَ لیکن مبتذل!
مارا رها کن ای گؤزل،اولماز داها درمانِ ما !
ای کله ات همچون اینَک!پیش بینی ائتمه گل گئدک !
گردیم سبزه یا تَزَه ک!معلوم دئییل پایانِ ما!
رفته یوخاری نرخ ها،اؤلدوردو یاری نرخ ها
یاندیردی آری نرخ ها،بیر منطقه از رانِ ما !
گلدی اِس اِم اِس لَر مَنَه،بؤش خرمن اوستونده یئنه
گیره دوشوب«خاور ننه»در کابین نیسانِ ما !
دوردی یوخودان «مش صفر»،می گفت گریان و دَمَر:
«ای دزد وجدان سیز نَبَر،یاسدیقیلان یؤرغانِ ما
اگرچه دوز دئییل و فکر من اساسی نیست
رسیده ام به خدایی که اقتباسی نیست
بیر آز لطف ائله و غربی لر کیمین بیزه وئر
شریعتی که در آن حُکم ها قیاسی نیست
او دونیادا سنی هجران اودوندا یاندیرماز
خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست
خدا بویوک دور و بخشنده دور،حضورینده
خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست
اوزون تانیدون تانرینی تانی آ کیشی
که خود شناسی ما جز خدا شناسی نیست
اوغورلوق و چاپاچاپ یوخ،یالان دئمَک یوخدور
هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
