من نگویم رفقا قبر مرا «داش» کنید
قطره اشکی بچکانید و مرا «یاش»کنید !
برسر قبر شما هم وطنان می رینند!!
سر قبر من اگر بی ادبان ..ش کنید!
کۆره کَنلر من اؤلَن گۆنده گؤتوزده تۏی اۏلار !
آغلایین اۆزده ولی دالدا «نیناش ناش»کنید !
قبریم اۆستونده گلیب؛آغلامایین صیغه لریم
قورخورام یاس گئجه سی راز مرافاش کنید !
دئدی بیر جوجه مهندس:«ایشیمیز یۏخ»آقالار !
لطف ائدیب کارخانالاردا؛بیزی فراش کنید !!
اولماسا پول تانیمازلار سیزی؛هئچ کس سایماز!
حذرازباجی وباج اوغلوو قارداش کنید
حاجی رجب از جمله ی دزدان وطن دیر
بیرگون قاچاجاق خارجه مهمان وطن دیر!
چوخ کوهنه وچوخ ییرتیق و بسیار جیریلمیش!
دقّت ائله سَن خشتک تنبان وطن دیر!
قورخما یازیلار آدینی اونون دفترَه خائن!
با اینکه فلان شخص به قربان وطن دیر!
ائششک آدامی سایما کی قانمازلاری سئومَم
چون ائششک آدام مایه ی خسران وطن دیر!
بومملکته موز کیمی وارد ائله انسان
چون بئینی بوش و یول کسن انسان وطن دیر!
شادان دی وچوخ خوشلوغا باتمیش خبرسیز
فهمیده آدام زاروپریشان وطن دیر!
وجدان سیز آدام،رشوه آلان، اگری،یالانچی!
اود تک گویَه ریب،سبز به هریان وطن دیر!
باخ گور قاریشیب هر زادیمیز بیربیره قارداش
قیزلارکیشی تک،قیزکیمی اوغلان وطن دیر!
هئچ پوخ یئیه بیلمز کوپک آمریکا اگرچه
تحریم لری موجب بحران وطن دیر
ای دائِماً در «یان»ِ ما؛همکار بی وجدانِ ما
قاچ گئت بیزه ساری نَیا،چون ییرتیلیب تنبانِ ما !!
ای چشمهایت چون پیشی؛سیندیرمیسان بیزدن دیشی !
آخر نه دن ائششک کیشی؛سن تشنه سن بر قانِ ما ؟!
گفتی:«برس بر دادِ ما؛عرشه چاتیب فریادِ ما
هی قیشقیریر آروادِ ما؛زیرا سینیب قالخانِ ما»!!
قاش خودش برداشته؛خودرا«قادین»پنداشته !
چؤ دوشدو:«پستان کاشته؛آرواد اولوب؛اوغلانِ ما»!
زاهد سنی گؤردوم دونَن؛من در قوجاقِ؛«نسترن»!
بو ایشلری گَل گؤرمه سَن؛بادَه گئدر ایمانِ ما !
آیران ایچینده وارمگس،این را مگو با هیچ کس
افتاده سوسکی چون عدس،یاخشی پیشیب در نانِ ما !
بیزلر یالانچی،اَیری اَل،مؤمن وَ لیکن مبتذل!
مارا رها کن ای گؤزل،اولماز داها درمانِ ما !
ای کله ات همچون اینَک!پیش بینی ائتمه گل گئدک !
گردیم سبزه یا تَزَه ک!معلوم دئییل پایانِ ما!
رفته یوخاری نرخ ها،اؤلدوردو یاری نرخ ها
یاندیردی آری نرخ ها،بیر منطقه از رانِ ما !
گلدی اِس اِم اِس لَر مَنَه،بؤش خرمن اوستونده یئنه
گیره دوشوب«خاور ننه»در کابین نیسانِ ما !
دوردی یوخودان «مش صفر»،می گفت گریان و دَمَر:
«ای دزد وجدان سیز نَبَر،یاسدیقیلان یؤرغانِ ما
